Metro zwane pożądaniem [One last stop, Casey McQuiston]

One last stop jest drugą powieścią Casey McQuiston po rewelacyjnym debiucie Red, white & royal blue. Zdania co do tego, jak wyszła druga powieść spod pióra tej autorki są podzielone, z zawodową ciekawością podeszłam do zgłębiania tematu. Ta powieść też zaczyna się bardzo dobrze – August jest studentką, wprowadza się do zgrai podejrzanych typów (choćCzytaj dalej „Metro zwane pożądaniem [One last stop, Casey McQuiston]”

Nauka w służbie romansu [The Love Hypothesis, Ali Hazelwood]

Wstyd się przyznać, ale sięgnęłam po The Love Hypothesis, bo urzekła mnie okładka. To jest mój typ poczucia humoru. I okazało się, że jest całkiem reprezentatywna dla treści. Życie Olive jest podporządkowane pracy nad doktoratem, w którym prowadzi badania nad wczesnym wykrywaniem markerów raka trzustki z krwi. Ma bardzo wspierająca promotorkę, która jednak wybiera sięCzytaj dalej „Nauka w służbie romansu [The Love Hypothesis, Ali Hazelwood]”

Tweed i wełna czy jeans i bawełna [Materiał na chłopaka, Alexis Hall]

Alexis Hall jest nagrodzonym Lammy autorem licznych romansów, których bohaterami są osoby nieheteronormatywne. Pierwsza wydana w Polsce powieść tego autora to Materiał na chłopaka, pierwsza książka od lat, która mnie prawdziwie rozśmieszyła. Luc jest synem przebrzmiałych gwiazdek rocka lat 70. Ojciec porzucił ekscentryczną matkę, gdy nasz bohater był malutki, i słuch po nim zaginął. ToCzytaj dalej „Tweed i wełna czy jeans i bawełna [Materiał na chłopaka, Alexis Hall]”

Miłość w świecie książki [Beach Read, Emily Henry]

W wakacje czytam książki o wakacjach. A przynajmniej takie, które z wakacjami mi się kojarzą. Czy zatem może być coś lepszego niż powieść mająca w tytule plażę i czytanie? Wahającym się podpowiem – absolutnie nie! A jednak powieść Beach Read spod pióra Emily Henry mnie oszukała. January Andrews przyjeżdża do miłego miasteczka w Michigan, byCzytaj dalej „Miłość w świecie książki [Beach Read, Emily Henry]”

Roast romansu młodzieżowego [Trylogia czasu, Kerstin Gier]

O Kerstin Gier Słyszałam dużo dobrego, dlatego postanowiłam zapoznać się z Trylogią czasu, szukając czegoś przyjemnego na bezsenne noce. Pierwszy tom, Czerwień rubinu, przedstawia nam zwyczajną nastolatkę, Gwen. Gwen ma wielką rodzinę – dwoje młodszego rodzeństwa, mamę, surową babcię, dwie ciotki i kuzynkę, której przeznaczeniem jest podróżowanie w czasie. Charlotte odebrała w tym zakresie staranneCzytaj dalej „Roast romansu młodzieżowego [Trylogia czasu, Kerstin Gier]”

Romans w wyższych sferach [Red, White&Royal Blue, Casey McQuiston]

– Zastanawiałeś się kiedyś – mówi powoli – jak to jest być anonimową osobą w tłumie… Alex marszczy czoło. – Co masz na myśli? (…) Chyba nie brakuje ci możliwości. (…) – Owszem, możliwości, które ja brałbym pod uwagę – mówi, przeciągając słowa – najwyraźniej wcale nie są opcjami (s. 131-132). W czerwcu społeczność LGBT+Czytaj dalej „Romans w wyższych sferach [Red, White&Royal Blue, Casey McQuiston]”

Klątwa drugiego tomu – relacja czy akcja? [Zdradzieckie serce, Mary E. Pearson]

Zbuntowana książniczka Lia został porwana przed Kadena – skrytobójcę z Vendy. Ma być oddana Komizarowi, a jej jedyną kartą przetargową jest domniemany dar. Za nimi w pogoń rusza Rafe, przez co oboje ruszają do vendańskiej niewoli. Początkowo upokorzona Lia szybko odnajduje się w nowej sytuacji i postanawia rozegrać swoją grę przeciwko tutejszym tradycjom, zwyczajom iCzytaj dalej „Klątwa drugiego tomu – relacja czy akcja? [Zdradzieckie serce, Mary E. Pearson]”

Stereotyp kobiety i mężczyzny w romansie [Felieton]

Przeczytałam ostatnio cztery romanse erotyczne pióra Vi Keeland. Trochę przeszarżowałam z tą higieną mózgu, ale poczułam się jednocześnie zainspirowana do napisania o rolach kobiet i mężczyzn w powieściach tego typu. Co mam na myśli, pisząc „tego typu”? Ano – właśnie nie bardzo wiem, jak to scharakteryzować. Jeszcze nie Pięćdziesiąt twarzy…, ale już daleko za romansem. Czytaj dalej „Stereotyp kobiety i mężczyzny w romansie [Felieton]”

(Od)Chyłka po raz szósty [Oskarżenie, Remigiusz Mróz]

Po zakończeniu poprzedniej części dość niecierpliwie czekałam na kolejną. Może bez wypieków na twarzy, ale z pewnym napięciem, bo clifhangera nie powstydziłby się Bolesław Prus, wydając Lalkę w odcinkach. Ale to niesie ze sobą konsekwencje, a jedną z nich jest to, że będzie spojler już na początku. Szczerze mówiąc myślałam, że atak napastnika z kwasemCzytaj dalej „(Od)Chyłka po raz szósty [Oskarżenie, Remigiusz Mróz]”